Өлеңдер ✍️

Жыр оқып шықтым залдардан,
Құшағым толып гүлдерге.
Құрметке көңіл алданған
Масайрап күліп жүргенде.
Қызғалдақ ғұмыр, қыз дәурен
Зу ете қалды-ау бір демде.
Құсындай еркін аспанның
Аэропорт ұшақ қондырған.
Құрметін көрдім достардың
Гүл алып шыққан алдымнан.
Шүкірлік тілеп келемін
Гүл сыйлап тұрған тағдырдан.
Аралас кейде қайғымен
Мереке қанша өмірде.
Мерекесіз-ақ жай кілең
Гүл қоям үйдің төріне.
Есіме салып жастықты,
Болсын деп демеу көңілге.
Тамырсыз гүлдің, таңданам,
Ғұмыры ма еді бар қайғым?!
Уақытша соған алданам,
Аңқау ма, әлде, қандаймын?
Алдағандай-ақ өмір аз,
Өзімді өзім алдаймын.
Алдадым солай өзімді
Жұлынған гүлмен үлбірек.
Шындыққа жұмып көзімді,
Жаттадым жалған жырды кеп.
Талайға көнді даланың
Жусанын сүйген бұл жүрек...