Өлеңдер ✍️

  15.05.2022
  139


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Бақыт жайлы

Мен даладан тауып алдым тағаны,
Қайран жүрек бір дір етті жаралы.
Таға тапқан бақыт деуші ед, арман-ай,
Үміт – толқын шымшылайды жағаны.
Шығарайын деген шығар мұң күйден,
Ел бекерге айтпайды ғой, кім білген?
Қара суық тұрған көптен қамалап
Көңілге жаз орнай кетті күмбірлеп.
Қалтылдаған үмітімнің сүйеуін
Маңдайшаға берік қылып ілемін.
Сені алып жетсін деймін осы үйге
Тірліктегі тоғыз жолдың біреуі.
Мені қай бір ерімейтін мұз дейсің,
Білем, сен де үмітіңді үзбейсің.
Жылынсаң да қандай алау басында
Түбінде өз отбасыңды іздейсің.
Алда келер бақытымның кепілі,
Сенем саған, айтпағайсың өтірік.
Осы жырдың мұңын оқып сол адам
Қалмасын тек өкініп.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу