Өлеңдер ✍️

  15.05.2022
  120


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Ояна алмай жүрмін мен

Ояна алмай жүрмін мен, ояна алмай,
Оянып кетсем отқа оранардай.
Қорқамын өрттен қалған бір тал шыбық
Осы бір отпен бірге жоғалардай.
Жоғалардай,
Асылым тоналардай,
Неге жүрмін өлеңге жолай алмай?
Жолаушы сияқтымын ұзап кетіп
Жүрген бір туған жерге орала алмай.
Баяғыдай жүргем жоқ алып-ұшып,
Қинайды тек сардала сағынышым.
Өлең - өлкем, жүрсің бе күтіп күнде
Жанартау жүрегімнің жарылысын?!
Боламын ба арынды арғымағың,
Күйшің бе, әлде, төгетін «Балбырауын»?
Ояна алмай жүрмін мен,
Кешір, өлкем,
Керек еді тіпті де қалғымауым.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу