Өлеңдер ✍️

Тұңғиығы тартып түпсіз ойлардың
Бүгін тағы сен туралы толғандым.
Жолаушысы сияқтымыз екеуміз
Ешқашанда тоғыспайтын жолдардың.
Болғанменен арман егіз, жол егіз,
Екі басқа жолмен тартып келеміз.
Айдынында өмір атты мұхиттың
Жолықпайды жүйткіген кемеміз.
Жайнап тұрсын, мейлі, жасыл жаз ғалам,
Жалт етер бір сәт те қысқа,
Азғана!
Өкініш-ай, мынау қысқа тірлікте
Бізге мәңгі бір болуды жазбаған.
Берілмейміз десек тағы бар мұңға,
Көз жетпейді шексіз-шетсіз айдынға.
Мың тәубе етем сонда да мен, біздерді
Кеш те болса кездестірген тағдырға.
Мың тәубе етем – ортақ айдын біздерге,
Ортақ аспан –
Жалықпаймын іздеуге!
Ай менен күн аман тұрса бел будым
Сенен мәңгі үмітімді үзбеуге.
Тірлік деген сойқан алыс-жұлыс-ау,
Жырымменен жылытамын суысаң.
Небір долы дауылдарды сен жаққа
Шамам жетсе жібермеуге тырысам.
Туса тусын басқа небір дүлей күн,
Алдыменен, жаным, сені сүйеймін.
Қақпақыл қып мені ойнаған толқындар
Сені майда тербегенін тілеймін.
Өмір солай, мейлі, мүлдем жатпенен
Ойна толқын төсінде арман – ақ кемем.
Мұңлы көзді жігітті де еске ап қой
Өмір сүрер тек кейінгі шақпенен...