Өлеңдер ✍️

Көгілдір аспан көлдердей түпсіз тұңғиық,
Көз алмай үнсіз қиялға батып тесілем.
Сағымдай еріп алыстап кетсем бір күні
Шығарар ма екен сол бір жан мені есінен?
Түндерде толқып көз салар ма екен аспанға
Жұлдыз боп кетсем тылсым боп тіл де қата алмай.
Тыңдар ма еді жапырақ болсам жас талға
Сыбдырлап тұрсам сөйлеуге қатты бата алмай?
Еске алса мені, ессіз бір сүйген шағымды,
Жырымды оқып бұлқынса бір сәт жүрегі.
Күн болып төге алмасам да ыстық жалынды
Жұлдыз боп алыс жымиып қана күлермін…