Өлеңдер ✍️

Кетер ме екен, апырмай, асып белден,
Кешеге дейін күзден жасып келген, –
Жел қуалап барады жапырақты,
Жапырақ та барады қашып желден.
Үлгермеді-ау қоштасып жазыменен,
Бітер екен ақыры назы немен.
Дарияның реңін ашып жүрген,
Асып кетті аққанат қазы белең.
Өмір өтіп барады ұяң бастан,
Тіршілік-ай, түндігі жиі алмасқан.
Топ тырнаның көшіне сап түзеген,
Қарап тұрды бір бала қия алмастан.
Салып тұрған, қара Күз, сазға бекем,
Қияметің көрсеткен аз ба, көкем.
Көз жасы мен суығы қатар келген,
Өзі бір қиқар қылық жазған екен.
Қайда барып тұрасың жеріп тектен,
Тұр ғой Алла бəрін де көріп көктен.
Өткен жылдар басымнан бұлбұл ұшып,
Қар сияқты қолымда еріп кеткен.
Бір адамды жүргендей құшып, мекер,
Бос əуреге тұрмын ба түсіп бекер.
Емес пе екен, жүрегім, көкала үйрек,
Мезгілінен ертелеу ұшып кетер.