Өлеңдер ✍️

Ұқсады, мезгіл, делік атқа арынды,
Жеткізген көңіл қалды жат сарынды.
Шоқтай бір қарып алған қолын оқыс,
Жатты ол отқа тастап хаттарымды.
Көңіл ме, көңіл, шіркін, сызды шақта,
Мысалы, міз бақпайтын ызды қақпа.
Осылай өртеуші еді жапырақты,
Бүкір шал жиып-теріп күзгі бақта.
Айтылмай алуан-алуан сыр көздегі,
Есті қыз елестетіп тұрды өзгені.
Сөйлейді от тілімен жел шайқаған,
Сезімім балаң менің бір кездегі.
Лүпілін жүрегімнің сезбедің бе,
Тұрған қыз көңіл күйде өзге мүлде.
Ұясы махаббаттың өліп-өшті,
Айналып кетті лезде көзде күлге.
Хаттарды жиып-теріп өртегенің,
Үзгенің махаббаттың ерте демін.
Жыландай жалын тілі сумаңдаған,
Жеп жатты ғұмырымды керте менің.