Өлеңдер ✍️

Бек Сенімнің бурасы еді мінгенім,
Жетпей күні күйретті екен кім белін?
…Мəңгі елеске барады енді айналып,
Блок болып бəйіт жазған түндерім.
Ділсіз пенде демесін деп «мін тағам»,
Жанарыма Жан Сырымды қымтағам:
Жеті Қат Көк жарқылынан жасырып,
Жеті Қат Жер тылсымынан тыңдаған.
Жаумай бірақ тынар ма Қар – жауасы,
Қайда көшкен Дерт сорлының дауасы?
Тау басына жетіп едім теңселіп,
Қалпында тұр – тазармаған ауасы…
Таң қақпасын ашқан шақта күн керіп,
Бір сұмдықты қалдыау деймін Шың көріп!
…Бара жатты
Мың жыл бойы су сүйген –
Жігерімнің жақпар тасы құм болып…