Өлеңдер ✍️

Жігітті –
Ұқсайтұғын сай тасына
Кез қылып От пен Судың шайқасына,
Қанжарын жанарыңның қададың да,
Кеттің сен дүниенің қай жағына?
Жүректің ұялатып төріне мұң,
Жоғалдың,
Енді емессің көрінетін.
Нұрына бірақ-ақ рет балқытатын,
Сен, əлде, періште емес, пері ме едің?
Жолыңа болсын деп өз басы құрбан,
Кеудемен тосқауылдың тасын ұрған,
Ғашықтан
қашып жүрсің, айтшы, неге
Ай-сынды түнгі бұлтқа жасырынған?!
Өртер деп, қорқасың ба, жақындасам,
Өртемей қалдырушы ед ақын қашан?!
...Мойныңа жырдан алқа тағар ем ғой,
Ешбір қыз, ешқашанда тағынбаған.