Өлеңдер ✍️

Адамдар жүр ғой.
Сырттары – бүтін,
Іштері – түтін,
Қабығы – үй.
Қабықта тұрып, талғайды емес пе
тағы күй?...
Менің көңілім – сіз үшін енді
жабық үй.
Тек түнді сүйем, қара болса да,
Қаралығы үшін табиғи.
Жаралы мүсін –
Венера қыздың жабық көзінен
мұң көрем,
Мен оны бұрын бейбаққа теңеп
жүрген ем,
Сөйтсем, сезімнің жолында өлу –
Бақыт екен ғой сөз жетпес!
Қайғымнан бүгін қуаныш таптым,
Түннен мен бүгін нұр көрем...
Түрленген әлем,
Жырланған көктем,
Ұрланған Күнім өзімнің –
Түн болып барып тұнып қалыпты
Қарашығына көзіңнің...
Табиғи түнді сүйе тұрсам да,
Жасанды сені жек көріп,
Жападан-жалғыз,
Қабығыма кіріп, көз ілдім...