Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  167


Автор: Назира Бердалы

Аппақ жаулығын ақ таң әкеліп түнге ілсе...

Аппақ жаулығын ақ таң әкеліп түнге ілсе,
Сол ақ таңменен көңілді құстар бір жүрсе,
Асығып шығып, терезеңе сенің асылып,
Ақсиып тұрып өзіңе қарап Күн күлсе,
Бұл – менің жүрегім.
Самал жел келіп, салалап сүйсе шашыңды,
Ақ нөсер келіп, айқайлап тепсе шатырды
Сол нөсер – Алла нұрына әбден сусындап,
Алқызыл гүлдер құлпыртса қуаң тақырды,
Бұл – менің жүрегім.
Көктемгі көктің жұпарын жұтса қырқалар,
Шегіртке салса мәз әнін жаздың шырқалар,
Жаңа жыл күні жаңашыл мөлдір тілекпен
Жұлдыз боп жауып, шыршаға қонса ұлпалар,
Бұл – менің жүрегім.
Күп-күрең күзді қарсы алып мұңмен қара тал,
Сырымды менің әлемге жыр ғып таратар.
Сол қара талдан сағыныш соққан жапырақ
Сылқ құласа егер, еңкейіп жерден ала сал,
Бұл – менің жүрегім...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу