Өлеңдер ✍️

Кеше ғана қар жауған.
Аппақ еді.
Үлбіреген ұлпадай мақта ма еді?!
Пәктігіне таң қалып, сүйдім оны –
Ерінінен мұп-мұздай.
Жат демедім...
Жақыным ғой, жат емес.
Жан сусаған,
Бір аяулы естелік қалсын содан.
Көктен түскен періште тазалықтан
Өміріне бір үлгі алсыншы адам...
Тазалықты әуелден сүйдім неге?!
...Оны еріттім.
Өз ернім күлгіндене
Жаны кетіп,
«Жаным...» деп күбірлесем,
Түр көрсетер сүймеген, дым білмеген.
Көкірегімнен көрдей боп басар қайғы,
Көңіл бұлтын күзгі жел аша алмайды.
Өзімді-өзім оңаша жұбатамын:
Қалада қар аппақ боп жата алмайды...