Өлеңдер ✍️

Біз бәлкім кездесерміз тау басында,
Бұлтты ұстап, Ай жүзетін жамбасында.
Жанарым жұлдыздарды жек көрмейді –
Табаным шыдар ма екен қар басуға?!
Көңіл ғой жетелейтін шыңға өрмелеп,
Әлде бір естілді ме Нұрдан дерек –
Бұл жолға алды-артына қарамайтын,
Қайтарын ойламайтын құрбан керек!
Ақынның ғұмырының шырайы – жыр,
Сен едің шың басына лайық ұл.
Тәңіртау баурайында жүргеніңде
Ұмытпа бауырыңды Құдайы бір.
Ұядан ұзақта өлер түз баласы,
Өмір ме өрге құлаш ұрмағасын.
Білмеймін, қырда ма әлде, шыңда ма әлде
Әйтеуір бір кездесу бізге – нәсіп…
Көзіңнен алмас қылыш оты ойнаған,
Қаныңда жорық жыры атойлаған,
Ежелгі ер қазақтың сойысың ғой
Жанымды майданда ал!- деп дәт ойлаған.
Бастайық, бастаған соң ақыр бүлік,
Әйтпесе еркек деген атымды ұмыт.
Шаңдатып Еділ-Жайық арасын бір
Кездессек ту шайқалтып, шатыр құрып.
Сол кезде
«Қайдан келген тарлан?!»- десіп,
Қу дұспан сұрар еді-ау жаннан кешу.
Баланың баласына аңыз болар
Ай, шіркін, қашан келер сол кездесу!