Өлеңдер ✍️

Ойыма сенен басқа келмес өзге,
Жалғанда жаным сүйген жақыным – сен.
Сыртымнан ғайбаттаған сенбе сөзге
Жақсының қашан-дағы аты кіршең.
Сен деген жүрегімде жоқ кінәлау,
«Түсінбей» кетсең-дағы өкпелемен.
Көзіңнен от алдым да жақтым алау,
Сәулесін айсыз түнде төккен ерен.
Көзіңнен тамызып ап алау жақтым,
Өзіме мәлім енді адаспасым.
Түн қашып, келеді әне, талаурап күн,
Мен сені оятамын таң атқасын.
«Жанымның бұздың ғой»- деп тыныштығын
Өкпелеп жүрме, жаным, жамандарша,
Күндей боп күліп тұрсаң- дұрыс, күнім,
Әйтпесе, амал қанша?!