Өлеңдер ✍️

Тигендей қырау ақ қарды жамылып қап қыр,
Аяз ата әлі биліктің жалын ұстап тұр.
Алматыдан кеп, арсаңдап құшағыңа ендім,
Ақ боран, сені тым қатты сағынып қаппын.
Ақпанның желі бетімнен қарып өткенге
Өкпелемеймін, дертіме дару көп сенде.
Ирелең қағып аулыма жеткізді мені
Үшкіл күректі трактор жарып өткен жол.
Көз сүрінетін кесел жоқ, үңіліп қара,
Маңғазсып жатқан бұл дала – бір ұлық дала.
Аңшыдан қашқан қоянның көжегіндей боп
Ауылым жатыр бір белде бұйығып қана.
Жылтырап тұрса әуеде бүркіген қылау,
Сақалынан сүңгі салбырап, мұртынан қырау
«Бұл кім?»- деп «өзі» әкеме жол қарап тұрған
Енесін көрген қозыдай ұмтылармын-ау…