Өлеңдер ✍️

Жарықты жаным сүйді, кінәсі жоқ.
Бара ма жер өртеніп, ұласып от.
Бүрленген тіл үйіріп бүлдіргенсіз
Тап болдым далаға ащы жуасы көп.
Шыққан соң қайда барсам алдымнан құз
Бекініп, жалқы өмірге қам қылған - біз.
Көптің көп қылығынан безінем деп
Айдала, айналада қалдым жалғыз.
Сен едің ұнатқаным, гүл - аппағым,
Секілді тілдегі сөз, құлақтағы үн.
Жүр едім өмір сүріп, өзімсініп
Үріккен киіктей боп жырақтадың.
Сенбеймін кетті десе сен өзгеріп
Салмақтап арта бердім өлеңге жүк.
Шынымен жеке-жеке кетеміз бе
"Ғашықтар қосылмайды" дегенге еріп.