Өлеңдер ✍️

Алматыға көктем келді мөлдіреп,
Шашымызды желбіретіп жел-жібек,
Кеудемізге күйін құйып көктемнің
Арман болған махаббатым жеткен-ді.
Алматыда себелеп тұр ақ жауын,
Жер жарықтық кеуіп қалған таңдайын
Жібітіп ап,
Рахаттан ыңырсып,
Тал басынан құлап түсті шық ыршып.
Тұман басып тұмшалайды тау жақты,
Таудан ғана мына көктем аулақ тұр.
Қапаланып тұнжырама, Алатау,
Өзіңде ғой ұлылыққа тән атау.
Сен тұрғанда қабақ шытып қаһарлы
Бал-бұл жанып жасаруы жаһанның
Мұз үстіне от жаққандай әсерлі.
Тәмам жұртты тоқтатқандай әсерлі...