Өлеңдер ✍️

Басқа түскен ауыр ой басымдылық,
Қиянаттар өмірде ашындырып.
Əнге құмар жан едім япырым-ау,
Жібере ме осылай ақын қылып.
Ақын болу азап қой ғазиз басқа,
Тура жолға құдайым кəміл баста.
Жан-тəніңде болмаса асыл рух,
Жұмыртқаның түскені қара тасқа.
Ақын болу деген сөз батыл болу,
Азамат ар-ұжданы басым болу.
От тұрса да алдында, су тұрса да,
Ақиқаттың жолында ашық өлу.
Ақын да Абай, білсеңіз батыр да Абай,
Мыңмен жалғыз алысқан дамылдамай.
Мен ақын деп аптығып айқай салсам,
Сөйле дерсіз шамаңа қарай, қарай.
Ақын деген Махамбет, Мағжандар,
Ел үшін құрбан болған бағландар.
Ақиқаттың жолында ашық өлген,
Мəңгі өлмейтін рухы асыл жандар.
Ақын деген Таңжарық, ақын Ақыт,
Нағыз ақын болады ол нағыз бақыт.
Ғасыр аунап жатса да, озып уақыт,
Асыл жырдың барады бағасы артып.
Мен өзімді Ақынмын дей алмаймын,
Сыбағасын басқаның жей алмаймын.
Тойға барған қазақтың бəрі өлеңші,
Мен тек соның біреуі дей алармын