Өлеңдер ✍️

Кетпейтіндей не жөнім бар соншама,
Түсіністік болмаған бұл ортаға.
Дүмшелердің дүрсе қоя бергені,
Шаң-тозаңды қаптырғандай қолқама.
О, қу тіршілік тақымға сап сүйреткен,
Асауды да бұғалықпен үйреткен.
Күнің үшін күлік жеуге мəжбүр ғып,
Жан сарайын күлталқанғып күйреткен.
Жағымпаздар қашандағы сарайға,
Арызымен қастық қылған талайға.
Өзгермейтін көріп өмір мінезін,
Ғажаптанып қаласың сен сан ойға.
Жасыра алмай дүниеге мастығын,
Ақ-қараны айырмаса бастығың.
Тыныш болмас ондай күнде ұйқың да,
Жайсыз болып жастағандай жастығың.
Ақшаменен өлшер болса бағаңды,
Кіналап та не істерсің заманды.
Аюдайын кіріп алып апанға,
Жалап қана жата бер сен жараңды.