Өлеңдер ✍️

Бала күнде бəрі де тəтті құмар,
Үлкейген соң болады ащы құмар.
Арақ ішіп, апиын шекпесе де,
Қызыл шайға қанбаса бастан құлар.
Ащы-тұщы тағдыр ма, өмір деген?
Шаттық, мұңы аралас көңіл деген.
Сезімменен кей сəтте сейіл құрсаң,
Қыл арқаны өмірдің төзім деген.
Бал мен сордан беу, өмір жаралдың ба?
Таразыға тартылып ар алдында.
Шағып алса уыты жан таптырмас,
Шырын сорып, бал жұтқан араның да.
Бұл өмірден болмаған жолым менің,
Ештеңеге жетпеген қолым менің.
Қышқылдықты мен неге қажетсінем,
Жеткілікті еді ғой сорым менің.
Не десең де бəрінен жаның тəтті,
Тағдыр қолы батса да жанға қатты.
У мен уды қайтарған емші дейін,
Тағамыма тұтындым сөзді ащы.