Өлеңдер ✍️

Жан жарыңды, жас балаңды жылатып,
«Қалыппын деп жас əйелді ұнатып».
Өз қолыңмен тіккен отау үйіңді,
Өз қолыңмен кете бардың құлатып.
Махаббатың махаббатқа ұласып,
Бірін тіктеп, бірін жүрсең құлатып.
Жігіттігім дедің бе, сен жінтікті?
Бұл қылығың тұр ма, өзіңе ұнасып.
Махаббатың жүректе, ол өзіңде,
Тұрған жоқ ол сайқал əйел көзінде.
Нəпсі құмар, пенде тірлік кезінде,
Бір жалт етпе бой алдыру сезімге.
Жүрек бар да, махаббат бар өшпейтін,
Күн сайын ол тамыр жайып көктейтін.
Жарың қайда, балаң қайда бақытсыз,
Көңіліңнен көлеңкесі өшпейтін.
Қызық қуып, қиындықтан безінген,
Сол күндерің бақытты боп сезілген.
Шын махаббат өміріңнің тірегі,
Өмір сүру қиын жалған сезіммен.