Өлеңдер ✍️

  13.05.2022
  142


Автор: Сайламқан Мұстақиұлы

Жазылмайтын ауру

Ақындығың былай тұрсын,
Əзір емес əманда.
Далбасалық естіге емес,
Жарасады сараңға.
Əзəзілдің əнін айтып,
Əуейіленген заманда.
Адаммын деп айтудағы,
Ауыр боп тұр мағанда.
Алты Алашқа сөзі жеткен,
Дана хəкім Абай да,
Ақынмын деп айтпапты ғой,
Енді өзің де абайла.
Өзін-өзі атақ беру,
Бұл да үлкен ауру.
Мүмкін бе, осы аурудан,
Түбегейлі сауығу.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу