Өлеңдер ✍️

Күн – аптаға,
Апта – айға ұласып,
Жылдар – жылға жалғастырып құлашын.
Қанатына қондырып ап жастықты,
Бара жатыр, бара жатыр қыр асып.
Бала кезде,
Есейгенше асығып,
Қыз – айнашыл,
Ұл – турникке асылып.
Әр минутты өткізе алмай жүруші-ек,
Көзіне бір көрінгенше асығып.
Бойжеткен де,
Бозбала да сабылып,
Қарашаңырақ ауылынан жабығып,
Соңғы жылды өткізе алмай кетуші-ек,
Алматыны көргенше бір зарығып.
Өтпейтіндей,
Кетпейтіндей жас шақтан,
Жеткізбестей жиырма бесің қашқақтап.
Алға ұмтыла беруші едік дүние-ай,
Уақыт бізге сап қойғандай тас қақпан.
Отыз асып,
Қырық басып білесің,
Уақыт пенен жастығыңның күресін.
Зымырайды күн менен түн жарысып,
Қайран жастық соған кетер ілесіп.
Қайратың да,
Айбатың да жетеді,
Қайранында жылдар жылжып өтеді.
Жастықтағы өтпей қойған уақытың,
Жас ұлғая арғымақ боп кетеді.