Өлеңдер ✍️

Сездірмейсің жүрегіңнің сырларын,
Ұнамай жүр жүргенім мен тұрғаным.
Түсінуге тырыспайсың жарыңды,
Өлең жазып отыратын ұрланып.
Парасатты, сырбаз болып сырт көзге,
Көрінуге тырысасың бір кезде.
Түсінуге тырыспайсың жарыңды,
Өлеңіне қосатұғын жұртты өзге.
Сыр ашпайсың, мен де сұрай бермеймін,
Өлең жазып, өздігімше "ерлеймін".
Жүрегімді жарып шыққан жырларды,
Жүрегімнің түкпіріне жерлеймін.
Себебі ешкім естімейді, білмейді.
Жазғандарым жан отымды үрлейді.
Өлең менің өмірімді өрнектеп,
Өлең менің тағдырымды гүлдейді.
Білгің келсе, өмірімді бұрынғы,
Айтар еді, оқыр болсаң жырымды.
Безер едің кісіліктен — бүгінгі,
Сезер едің шуағымды, нұрымды.