Өлеңдер ✍️

  12.05.2022
  106


Автор: Сабырхан Асанов

Мөлтілдеген, жалтылдаған таңғы шық...

Мөлтілдеген, жалтылдаған таңғы шық,
жарқыраған күн көзімен аңдысып,
кеудесіне жүрек бітіп дүрсілдеп,
түні бойы тоңған тәні қалды ысып.
Көкжиектен көрініп күн-көңілің,
жайнатты-ау кеп Алатаудың өңірін.
Қызуынан күйіп кете жаздады-ау,
таңғы шықтай мөлтілдеген өмірім.
Ей, от қалқам, жанған лаулап,
лапылдап,
сені берген тағдыр қандай
ақылды-ақ,
Ғұмыр бойы қуаныш боп жүре гөр,
бірде алыстап , бірде өртей
жақындап...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу