Өлеңдер ✍️

Аласапыран,
қарны ашқан бұл заманда,
амалда өлең,
амалда өлең,
амалда.
Тиын қуған тірлік түбі оңбайды,
гүл болмаса,
жыр болмаса ғаламда.
Біліп тұрып неғыламыз жасырып,
аяқ-асты еткені үшін асылын,
тірлік бір күн сенен сауға сұрайды,
алдыңа кеп,
аяғыңа бас ұрып.
Ал, әзірше тарығып бұл жерде кең,
сені жетім сәбидей ғып тербетем.
Келеді ол күн сұлулықтар билеген,
сен көресің, көрмей, бәлкім, мен кетем.
Сондықтан да шыда, досым аяулы,
білмейтұғын сәтте мынау аяуды.
Қаншама гүл құлпыра алмай мұңайып,
Қаншама ақын көңлі әзірше қаяулы,
шыда досым,
шыда өлең-жыр аяулы!..