Өлеңдер ✍️

Қазақ қамын жалғыз өзі жегенсіп,
қазақ үшін күйіп жүрмін дегенсіп,
сөз айтады тап-тайыз сол бейшара,
сөз айтады қысылмастан, тереңсіп.
Түсі сүп-сүр,
күлмегеңдей,
күлместей,
біз пендені бейне көзге ілместей.
Асып-тасып жатады ыңғай ақылы,
одан өзге жан ештеңе білместей.
Бір өзінен басқаларда нұр кемдей,
мұның қалай дегендерге тұр көнбей
Қиқаяды,
қисаяды,
заманды
жалғыз өзі– түземек боп жүргендей.
Өмір бойы өткен де емес сый көрмей,
сәт те болған басына бақ үйгендей.
Жолдастар да,
жары да бар жап-жақсы,
тағдыр, бірақ, қойған оған мый бермей!