Өлеңдер ✍️

Бұл өмірден теріп келем өлеңді,
шағын болсын,
болсын, мейлі, көлемді.
Жақсы, жаман екендігін білгем жоқ,
өз бағасын бере жатар ел енді.
Теріп келем қолға әйтеуір, түскенін,
аз да болса,
жинамақ боп піскенін.
...Қанша күнім қапыда өтіп, бос өтіп,
қаншама рет бас бармақты тістедім...
Теріп келем болатыны дәмдірек,
куә етіп кештерді көп, танды көп.
Теріп келем шаршамай да шалдықпай,
дей алмаймын мандайдан тер тамды деп.
Қиялменен қияндарда арбап ем,
демесем де балқып денем, бар денем.
Теріп келем өлеңді мен аптықпай –
«асыкпаған қоян алады арбамен».
Көңіл солай толқып кейде кетер-ау,
бірдеңе онсыз бітер деу де– бекер-ау,
теріп келем талмай, танбай бір-бірлеп,
өмір жетсе,
өлеңдеген жетер-ау.
Мәндірегін,
әлдірегін табайын,
Кез сүйсінер сәндірегін табайын.
Жалғыз өзім тергеніммен теруін,
мұның бәрі сендер үшін, ағайын...