Өлеңдер ✍️

Сендердің көздеріңнен өлең оқып,
қанша өмір қырқасынан келем өтіп.
Толтырып ішіне ай, күн, жұлдыздарын,
жіберді тар кеудемді әлем етіп.
Содан-ақ жер бетіне симай келем,
қинайды,
қинайды қыз,
қинайды өлең.
Көрген бақ,
жеген таяқ,
өкпе-өкініш,
тастамай тапқанымды жинай берем.
Ешкімге өздерінді тең көрмегем,
секілді байлық бар жұрт меңгермеген.
Сендерді керіп баста жарқыл қақсам,
күн көріп келем әлі сендерменен.
Тірліктің әр күнінде жұмбақ із бар,
секілді шілдедегі құмдағы ызғар.
...Мені аман-есен жүре берсін десең,
жайнаған жанарыңды жұмба, қыздар?!