Өлеңдер ✍️

Қызық қыздар шақырып мұңдаласып,
шын ақындар болады күнде ғашық.
Оған куә қазақтың шаттық тауы,
оған куә қазақтың мұң даласы.
Жүргенімен жұрт құсап күндіз бәрі,
атар таңға тірелер түнгі із барып.
Оған куә аспанның ай мен көгі,
тама жаздап самсаған жұлдыздары.
Тарқап кетсін бітпестей той кешегі,
симай қалсын әр жерге-ақ бой кешегі.
Шын ақындар болады күнде ғашық,
мына өмірге бергісіз ой кешеді.
Шыға берсін қыс пенен күз дерегі,
дей көрмеңдер: «үмітін үзген еді».
Ең соңғы рет көздерін жұмарда да,
шын ақыңдар гүл менен қыз көреді.
Ғұмырыңда шексе ол ел деп қайғы,
тау асады, тақыр жер, белді аттайды,
Бар әлемді бағады баласындай...
Шын ақынның үмітін ел де ақтайды