Өлеңдер ✍️

Көп ойды ойлай беруге де шамам жоқ,
ойламауға және бірақ амал жоқ.
Менің Қара
Алатау бұл ойларым,
қоршап алған төрт құбыламды қамал боп.
Тұтанып қап кейде тірлік отынан,
оқтаулы бір ақ берендей атылам.
Ой-таулардан аса алмастан сонда да,
ортасында лаулап жанып отырам.
Қысқа өмірде қанша күлдім, ойнадым,
мөлдіретіп тұнықтарын бойладым...
Қызықтарым қысқарғанмен бұл күнде,
таусылмады таусылмағыр ойларым!
Зуылдаса батар күн мен шығар күн,
ой ішінде тұншығамын, шыдармын.
Тас тұрмеге түскен сорлы тұтқындай,
сонда мәңгі қалатұғын шығармын!