Өлеңдер ✍️

Жоқ дегенді білмеуші еді
бара қалсақ алдына,
кеңейіп бір кетуші еді
дүние да тар мына.
Пана болу үшін жұртқа
туған сондай ағалар,
мына жарық дүниеде
қалмады ма, қалды ма.
Нұрлы жүзін есіме алсам,
езіледі жүрегім,
жарыменен жесір қалған
бірге мен де жүдедім.
Жақсыларын жалмап жатқан
өлім дейтін жауызды,
жоқ қылудың бұл адамзат
таппастан-ақ жүр емін.
Жалғызсырап қалмауы үшін
біз де артынан барармыз,
асқартаудай тұлғасына
алғыспенен қарармыз.
Өзі жоқта жұрттан көрген
қорлықты айтып, мұң шағып,
шер тарқатып көкіректен,
жеңілдеп бір қалармыз...