Өлеңдер ✍️

Қырмызы гүлі жаныма дауа,
Тап - таза, тұнық таңында ауа,
Кемпірқосақ боп боянды Әлем,
Көктемнің алғаш жаңбыры жауа.
Көрікті еді табиғат неткен...
Гүліңді сүйдім иіліп еппен,
Өн бойым балқып сезімге толды,
Оянып бір сәт ұмтылып кеткен.
Көкорай шалған бектерің қандай,
Тамсантты жанды, қақтырып таңдай
Бұлақтан аққан суың да балдай,
Тосамын самал желіңе маңдай.
Рахатқа батып, қуанып келем,
Шежіре дала өзіңе сенем,
Бабалар рухы елес боп кезген,
Маң дала сенің кейпіңе енем.
Тағдырлы тарих тезіне көнем...
Өсіріп ұрпақ өсемін, өнем!..