Өлеңдер ✍️

Ашуыңның ақ бораны соқса да
Менде саған өкпелейтін жоқ шама.
Біздің үйдің босағасы– өзіңсің,
Мен есікпін ілінулі топсаға.
Мен есікпін.
Ашылам да, жабылам.
Тек әйтеуір сол топсадан табылам.
Мен құланмын,
Құлан қайтіп күн көрер
Жеріп кетсе су ішетін қағынан?!
Мен қыранмын.
Сенсің биік заңғарым.
Өзіңе аян саған қарай самғарым.
Сен күн болсаң,
Шуағыңмын мен сенің,
Мен түн болсам,
Сенсің арай таңдарым.
Біз әйтеуір жалқы емеспіз.
Сыңармыз.
Қатар тұрып тербетілген шынармыз.
Мен құласам, сен де күйреп түсесің.
...Түбі солай тынатын да шығармыз!..