Өлеңдер ✍️

Шақырады телефон тағы азаға.
Мерт болыпты тағы бір сабаз аға.
Көңіл айтып біріміз бірімізге,
Тойдан жиі барамыз жаназаға.
Күпшегіндей шиқылдап көне арбаның
Аралап жұр сұм ажал өнер бағын.
Айбалтамен қияды ол тамырыңды
Тума талант болсаң да,
Кемел дарын.
Ажал бермес жансауға сұрағанмен,
Жұлып алып жөнелер жырақ елден.
Бір адаммен қоштасып болмай жатып
Бақұлдасып тұрасың бір ағаңмен.
Қарамас ол сенгенге,
Сыйынғанға,
Жалынғанға,
Өтініп, қиылғанға.
Басылады өксігің көр топырақ
Өзіңнің де көзіңе құйылғанда!