Өлеңдер ✍️

Қырға шықсаң қызыл алма бақтары,
Ойға түссең қара мейіз, қақтары.
«Аға, алшы, шырын-шекер, балмын» – деп,
Арулардың құрғамайды жақтары.
Таңдап көрдім шырынын да, балын да,
Жиырмаға жаңа шыққан шағымда.
Базаршылап бағбан келді көрдің бе,
Алдынан шық моншағыңды тағын да.
Мен бағбаны көп жемістің, шырынның,
Өтеуін бер базаршы қыз жырымның.
Жүзің – жүзім, төсің – алма, бойың – тал,
«Алшы?!..» – дедің, құшақ аштым, жығылдың!