Өлеңдер ✍️

  09.05.2022
  227


Автор: Сабыр Адай

Оқырманға арнау

Оқырман ба?
Оқырман да гүл ғой бір.
Жан-бесікке жата қалар тілдей жыр.
Əр тағдырдың кеудесінде бір мұң бар,
Қалай сеніп, кімге айтарын білмей жүр.
Бар тірлікті салып көріп теңдеуге.
Пенде көңіл кісінейді белдеуде.
Ей, оқырман,сендік жүрек, – менде тұр,
Мендік жүрек бар ма сенің кеудеңде?!
Тұтас Алаш менің жаным кəдімгі,
Жырың – жөргек, күйің – күйме, əн үлгі.
Кірпік қақпай тербетумен келемін,
Жүрегіме салып алып бəріңді.
Ей, оқырман, сені іздеген өлеңмін.
Маңырайды, маңыстайды көбең күн.
Сен мұңайма жүрегіңде мен бармын,
Сен мұңайсаң мен қайғыдан өлермін.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу