Өлеңдер ✍️

Семіріп қара қарға бүркіт болды,
Жегені жез табақтан іркіт болды.
Қарқылдап қаз-үйрекке ақыл айтып,
Қасқаны жолдан қағып іркіп болды.
Жемсауы шеңбіректеп шер-күптенді,
Кім бұған əу басында теңдік берді.
Атынан құс біткеннің сөз айтып жүр,
Аралап алты құрлық, ендіктерді.
Қаз-үйрек қақалады қауырсындап,
Қайтеміз жүрек күйіп, бауыр қызбақ.
Қарға мас, құс біткеннің шекесінен,
Қарайды шүршүт шертіп, кəуір сыздап.