Өлеңдер ✍️

І
Ағажан деп өлеңімді ескердің,
Деп қояды кеш келдіңіз... Неткен мін!?..
Талай тойдың өзім қадап үкісін,
Бұрын келіп, ең соңынан кеткенмін.
Жас түлегім, той үстінде құлпырдың,
Бүршігінен жұпар шашып күлкіңнің.
Бұрым көрдім бұлғақтаған сан тойда,
Шырын көрдім шыр айналып іркілдім.
Мұңды жырға бірте-бірте таңылдық.
Тағдырға сəл шағым қып.
Сақал-мұртқа аппақ қылау кіргелі,
Жастық шақты сағындық.
ІІ
Сендер бар да, жас түлектер, жас қыран,
Мендік өмір – өздеріңнен тапты мəн.
Көзде мұнар, мынау самай – ақ тұман,
Аман болсын, жас түлектер, басты ұран!
Сағынышпын, сары сүрлеу самалмын,
Келмес енді таланғым.
Кəрі қасқыр апанына жөнелсін,
Ұран салсын көкжалдары заманның!
ІІІ
Айды сүйді бұлт – төсекте түн жатып.
Бейбіт аспан, бір бақыт.
Үйге келсем жазылмаған бір өлең:
– Қайда жүрсің деп қояды үн қатып!?..
Жас мұңдыны, қарт күлкіні жақтырмай,
Қос жағаға лақтырды-ай.
Кезіп жүрміз қас пен қабақ арасын,
Көңілдердің қойды бабы таптырмай.
Жарым күлді қайтесің деп тұншығып.
Өлең жаздым, тұр күлімдеп күн шығып.
Жаңа туған шаранасы өлеңнің,
Таң үрпісін еміп жатты ұмтылып.