Өлеңдер ✍️

Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...
Өзің қалай? – деп ем мен,
Сіз... ғой дедің күбірлеп.
Түсініксіз бұл күйді тарта берме, Сетерім,
Желден бұрын желпініп бір күн саған жетемін...
Түнгі салқын бойыңды тоңазытса таң алды,
Тағдырыңа жүгініп емдеп берем жараңды...
Жапанда өскен Жаутерек, жапырағы жасыл-ды,
Жапырақта жүз өлең!
Жаны да оның Ғасыл-ды...
Алау алау, алау от!
Айта алмаған арманым,
Анау анау, анау от!
Көп тістеген бармағым...
Кешкі жаңбыр төгілген жолдар беті мың елес,
Сені үнсіз сағыну – қуаныш ол, мұң емес.
...Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің көңілсіз,
– Дала үнсіз және де сіз келетін жол үнсіз...
Жалғыз ұшса түн құсы – сағынышым бір-ақ тал,
Орман да тұр орнында, мұз қатқан жоқ бұлақтар.
Мына мендік азаптың топырағы жеңіл-ді,
Жемсауына шер толған жеңеді ол да өлімді.
Тарік етіп төрт күндік осынау тар жалғанды,
Мен жүремін күзетіп қырау тұнған аулаңды.
...Күз ғой дедің көңілсіз...