Өлеңдер ✍️

  08.05.2022
  131


Автор: Ұларбек Дәлейұлы

Көктем сонатасы

Пианино тілдерінде түнеген,
Айналып кеп тапты мені бұл өлең.
Иығыма сүйеп балғын маңдайын,
Тереземде үнсіз жылап тұр емен.
Өткен күнге жетелейді кісіні,
Түнгі аспанда қиқулаған құс үні.
Жүректерді сұлулыққа тым құмар,
Жасыл
-жасыл жаңбыр иісі ұрғылар.
Мас көңілге бір тыныштық орнатқан,
Оттар сөнген,
Түнгі алыс аумақтан.
Өсиетіндей сонау зұлмат ғасырдың,
Қасқыр үні талып жетер тау жақтан.
Саған мұнша ауыр азап берген кім?
Жылама қыз!
Жаныңды өзім емдермін.
Сырнайына қосылып ап жырлаймын,
Қоналқаға қонған керуендердің.
Мен өзіңді сағынумен ауырдым,
Ең алғашқы неке түні сәуірдің.
Біздің Сахи тілектерден тамған бір,
Өзіңді іздеп адасқан сол арман жүр.
Жылады үміт соңы кеткен мүрдемге,
Енді оны таба алмайсың бұл жерден!
Енді қайтып жана алмайсың бұл жерден!
Марғау уақыт қыңсылайды іргеңнен...
... Пианино тілдерінде түнеген,
Көктем,
Көктем!
Мен сағынған ұлы өлең!
Саян тауын көктей өткен құстармен,
Көктем болып келіп тұрмын міне мен.
Қарашалар,
Қайтқан қаздар,
Зарлықтар,
Қанды жылдан қарғыс алған хандықтар...
Күздің соңғы елесі жүр қорада,
Ескірген деп есіркеме оны аға.
Сол ескі мұң бізге де кеп орнықты,
(Көне әуенге біздің көңіл көндікті...)
Жаннат аңсап жапа кешкен дәруіштей,
Іздеп жүрмін жылдар көмген ерлікті…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу