Өлеңдер ✍️

Қамы үшін күңіренсем халқымның,
Қапастан да келмес менің тартынғым.
Қасиетті қара жері қазақтың,
Намысыңды қорғауға мен талпындым.
Қазақ жері!
Дабысы еді даңқымның,
Елдік дәстүр, ерлік дәстүр, салтымның!
Қожайын боп көлденең көк аттылар,
Шамырқандым шар болаттай, шарқ ұрдым.
Бұл өмірдің терең бойлар парқын кім,
Қадірі жоқ қолда барда алтынның.
Кен байлығым – ел байлығым тәрк боп,
Құрсауында кетпеу керек әркімнің!
Далам үшін бабаларым қан кешті,
Жорықтар мен соғыстарды сан кешті.
Тулақтай жер бермеу үшін дұшпанға,
Шеттерінен болған батыр, жанкешті.
Қаны, жаны, ары менен намысы,
Бәрі ел үшін, пай, қазақтың арысы!
Ұлан-байтақ жазираны бөктеріп,
Кең әлемге болған жария дабысы!
Елдігің мен ерлік жолың, санатың,
Кеңдігімен өлшенеді даланың!
Ұлы дала – хас батырлық өлшемі,
Ұлы дала – кеңге жайған қанатың.
Бабаларым қорғап суық қолдардан,
Аман алып өткен қилы жолдардан.
Қытай, қырғыз, орыс, татар, қалмақ, сарт,
Түркмен, парсы, дүнген, башқұрт, жоңғардан!
Заманында болған талай жер талас,
Қауіп-қатер бірге жүріп кешті Алаш.
Замандардан заман ауған кезінде,
Сол жер үшін болған қырғын, жанталас.
Ал, қанеки, кім-кіміңнен мықты екен,
Кім сенімді ақтап өзі шықты екен?
Қазақ жері – рухындай қазақтың,
Қазақ үшін қасиетті құт мекен!
Жерді ойласам, елді ойлаймын, елімді,
Елді ойласам, буам бекем белімді.
Егемендік алғанменен, ағайын,
Көлеңке көп түсіретін көңілді.
Иеленіп жер-қазына-кенімді,
Иеленіп отырмын ба төрімді?!
Мына заман түлкі болып бұлғаңдап,
Қырғи салған бөрідей боп көрінді.
Көз алдымда далам жатыр дөңбекшіп,
Көз алдымда анам жатыр дөңбекшіп.
Сан ғасырлар нәрін беріп өсірген –
Баба-дала панам жатыр дөңбекшіп.
Кеуде керіп кете алмаймын мақтанып,
Сыртқы келбет-сұлулыққа сұқтанып.
Жер байлығы – елге ырзық болғанда,
Халқым есін жияр еді құт дарып.
Мен қорқамын, жерді жұтқан обырдан,
Ат төбелі секілді аз тобырдан.
Қазақ жері кез-келгенге сатылып,
Сезіп отыр оны қари-соқыр жан.
Кеніштерім –менікі емес , оныкі,
Кеніштерім елдікі емес, сенікі.
Кәсіпорын, фабрика, зауыттар,
Жемқорлардың жетегінде кәнігі.
Кең даланың шығып жатса тозығы,
Ол ел жұрттың бола алмайды озығы.
Қазақ жері қор болмасын өзгеге,
Қазақ жері!
Қазақ - оның қазығы!
Қазақ десе, жерім десем, сілкінем,
Ғапу еткін, қатты кетсем мүмкін Ел!
Көз алдыма келер менің Көкбөрі,
Көк сүңгімен «аттандаған» түркілер!
Көз алдыма елестетсем өткенді,
Жадымызда жаңғырады көп белгі.
Кең сахара, саумал ауа, құлагер,
Көп ойлаймын көлбең сағым, көк белді.
Заманға асық ел ырысын төкпейтін,
Заманға асық бүкіл ел боп көктейтін,
Ақын деген арда туған халық қой,
Ақын сөзін хан-патша да сөкпейтін.
Менің елім – Болашаққа көз тігер,
Есіл Ерім Елі үшін сөз тігер!
Егемендік еншісінен айрылмай,
Халқым менің , шын елдігін сездірер!
Аталардан аманат қой Ел үшін,
Басты байлық – күреселік Жер үшін!
Жеріміздің Елім татып жемісін,
Туған елдің біз тойлайық Жеңісін!