Өлеңдер ✍️

Алматым, айналдың сен әз-арманға,
Сағынам келбетіңді атар таңда.
Достар да көлбеңдейді сағым сынды,
Ұшыпты көзден бұлбұл апорттар да.
Бойыңда қасиет көп ұнар сенің,
Шексіздік...
бұлт торлаған мұнар көгің.
Кейде мен жалғыз қалсам жабырқаймын,
Қайда деп төс қағысқан Жанарбегім!
Қайдасың, адал достар,жанымды ұққан,
Қайдасың, «жетім көңіл» ақынды ұққан...
Алматым, келгенде мен құшағыңды аш,
Жүрмейін жапа шегіп жалғыздықтан...
Өтірік...
демесем де өліп-өштім,
Жатсына алмас сені тегі ешкім...
Алматым, ағат кеткен жерім болса,
Өтінем, ғапу Сенен, мені кешкін...
Тиді ғой талай мейір-шапағатың,
Шаһарым, ұялаған санаға шын...
Шақырып тұрар дәйім шырқау шыңдар,
Жас күннен арман болған, Махаббатым!