Өлеңдер ✍️

Санама сіңген көп сурет
Сабырды сарқып ішкендей.
Сиқырын, сірә, көрсін деп,
Салмағы маған түскендей.
Күркіреп күні миымның,
Шатырлап кейде жай ойнап,
Шешуін таппас қиын мұң
Шертеді сырын баяулап.
Бабалар біздің ерте өткен
Сомдайды сөздің төркінін.
Сағынтып жеткен ертектен
Аяулы мыстан кемпірім.
Жүрегім жылу, от алған,
Шықпайтын әсте ойымнан,
Айналдым алтын сақамнан,
Айналдым қотыр тайымнан.
Құйрығы алтын құлынды-ай,
Көтеріп пері әкеткен!
Қерқұла атты Кендебай,
Кім екен сені жат еткен?!
Алпамыс шермен айтысқан
Бадамша сақау сүйкімді-ақ.
Кейқуат кесір қай тұстан
Асырды салар қутыңдап.
Ерназар шалдың баласы
Ер Төстік болып бір елес.
Кенжекей қыздың наласы –
Жеті жыл күткен – құр емес!
Құр емес – сондай мың елес
Санамды нұрмен шарпиды.
Ойнағын салған жын емес,
Тайбурыл тұлпар тарпиды!
Қараспан таудың бөктері
Жиделі Байсынмен мұңдасып,
Перінің қызы Бекторы,
Төстікке ол да шын ғашық.
Тербетіп тәтті қиялмен
Күнікей қыздың сәулеті.
Сыйыспас біздің зиялмен
Қарабай шалдың дәулеті.
Таусоғар палуан қасымда,
Желаяқ досым алға озған.
Көлтаусар басып жосынға,
Шөлдейді дерсің таң боздан.
Ертегі елес...көзімде
Басылған оттай мың сурет.
Шуағын құяр сезімге
Шаттанып дәйім жүрсін деп.
Ертегім осы, қайдасың,
Қайдасың, Шойынқұлағым?
Табудың айтшы айласын
Бәдіғұл-Жамал тұрағын.
Келтіріп көңіл күйін-ау,
Ойымның түрген аспанын,
Қайдасың, Аяз биім-ау,
Қайдасың Рүстем-Дастаным?
Дәруіш сынды тентіреп,
Дертіңмен жанды өртедім.
Алдымнан шықшы еркелеп,
Алыста қалған ертегім.
Киелі менің ертегім,
Кеңеске өзің кірмесең,
Көктемес, сірә, өркенім –
Кеудеме нұр боп сіңбесең.
Сиқыр бақ ашып есігін,
Сырыңа шомдыр, ертегім.
Әлдиін айтқан бесігім,
Ән-күйі шалқыр ертеңім!
Анамның дарып сүтімен,
Әл берген әуез, көркем үн,
Аймала қыдыр құтымен,
Аяулы менің ертегім.
Самұрық құсың іліп ап,
Самғатсын биік санамды.
Ертегі-бұлақ сылдырап,
Шарласын сайын даламды.
Ұрпағым құйып құлаққа,
Ұйысын қоңыр үніңе.
Ертегім, жеткіз мұратқа,
Еліткіз баба діліне!..