Өлеңдер ✍️

Акация, акация – сары гүл,
Маған да енді, саған да енді бәрібір!
Гүлдің тілін жек көреді ол енді,
Жек көреді мен оқыған өлеңді,
Жек көреді қала түнін құмарлы,
Неон шамын, қолшатырды, тұманды...
Қара сиқыр, о, дұғалы, қара жыр,
Ол дұғасын неге оқыды жаралы ұл?
Жоқ, жазғырма, жоқ ақынның күнәсі,
Бәрі-бәрі акация кінәсі!
Гүл сыйлауды ойлап едім қайдан бұл?!
Акация, сұлу тілің байланғыр!
Акация, үнсіз қалсаң не етеді?!
Ақын, қызға гүлсіз барсаң не етеді?!