Өлеңдер ✍️
  07.05.2022
  122

Автор: Орынғазы Мәнбазарұлы

Аңқаулығым

Сүюші едім адамды өте беріліп,
Иілгенде түсетұғын белім бүк.
Аңғармаған аласы іште жүретін,
Болмаппын қой адам сырын мен ұғып.
Жарып жеген қолға түскен бір дəнді,
Өлгенде де бөлісем деп иманды.
Қолдан дəрмен кетіп еді сол досым,
Есіктенде бір қарауға бұлданды.
Қайырымым қалып шет бір далада,
Аңғар түсіп бөліндік біз араға.
Табылмайтын ересектер бойынан,
Аңқаулығым менің сəби баладан.


  аңқаулық аңқау Орынғазы Мәнбазарұлы өлеңдері Орынғазы Мәнбазарұлы

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Ананың жанын аяла ᐈ
  Табады ᐈ
  Арнау ᐈ
  Хош, қажет ᐈ
  Жаз келді ᐈ

Пікір жазу