Өлеңдер ✍️

Самолетке мінсем мен,
көк аспанда сайран салып жүрсем мен,
көрер едім: көкжиекті жолымнан
теңіз сынды найзағайлар шомылған.
Бұл самолет мазамды əбден кетірді,
ырылдайды қабаған ит секілді.
Бізді қойшы, ызыңына көнелік,
қорыққаннан аспан кетті көгеріп,
қалтырайды тұрғызғандай бұрышқа,
самолет-ау, ал осының дұрыс па?
Ол біресе жұлдыз сынды шаршаған,
құйттай жұлдыз, ал үстінде қанша адам!
Жоқ! Самолет қыран құс қой самғаған!
Тынысташы, дем алмайсың, таңданам.
Отыршы бір аяғымның астына,
болды, жетті. Қонасың ғой? Жақсы ма?
Дір-дір етіп тұрып алды, ұшпайды,
көк аспанның түймесіне ұқсайды,
қонар емес – тегі көкте қыстайды.