Өлеңдер ✍️

Ақтоғайдан Айыртас ауылына барар жолда бір аялдама бар. Ол аялдамада жолаушы көлік күтпегелі он жыл өтіпті.

Жолдың бойы

Аялдама жалғыз-ақ,

Бұлтпен бірге тұрады ылғи зар жылап.

Жылайтыны - ең соңғы бір жолаушы,

Қала жаққа кетіп еді таңда ұзап.

Дәрігерден оралар

Бүлдіршіндер күтпейді енді анасын.

Нанбасыңа не амал бар - нанасың!

Сұлулар да сарбаздарын қарсы алып,

Бауырлары күтпейді енді ағасын.

Жалғыздыққа көну қиын

Ал, дауылға төзбес кім?!

Жалғыздыққа ұйқы бердім, шер кештім.

Аялдама тағдырласым боп шықты,

Күтпейді онда сағынғанын енді ешкім!

Маңайында -

Жусандары бұлттың жасын қылғытып,

Күре жолдан ай мен жылды жылжытып,

Жалғыз өзі күре жолдың бойында,

Аялдама - әлдекімді тұр күтіп!