Өлеңдер ✍️

Сыйлады айға жарық күн нұр, ұшқынын,

Білдіргендей түнге де туыстығын.

Тамшылап тұр тамшылар теректерден,

Қара түннің үркітіп тыныштығын.

Тық-тық етіп тіліндей сағатымның,

Бұзардай боп ұйқысын дала қырдың.

Маза таппай тамшылар тамшылайды,

Санағандай әр демін қара түннің.

Мұңымды айтып аз уақыт сырлас болған,

Тамып кетті бір тамшы бір жас талдан,

Тамғанынша сол тамшы қара жерге,

Ағып түсті бір жұлдыз түнгі аспаннан.

Жер дүниенің қалғандай қаңсып әні,

Тық-тық үннен тағат та таусылады.

Тауларды аңсап тау болған жүрегіме,

Тамшылайды сағыныш тамшылары.