Өлеңдер ✍️

Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Дұғай-сәлем айтады көп
Сәби кезгі түрағың.
Оң қабағым тартса, тосып
Сені, көзім талады.
Сол қабағым тартса, шошып,
Көңіл күдік алады.
Жақсы-ақ едің жастайыңда,
Барша ауылға бауырмал.
Болғанда адам, бас қамың ба,
Іздегенің, тауып мал?
Напахамыз сенен көрген,
Өзіңе аян, шамалы.
Қайран дәме көлеңдеген,
Түсі сынып, налалы.
Әлгі өзіңмен құрдас түйдей,
Мырзағаның Ерманы.
Айғыр мініп астына үйдей,
Үйіріп жүр ферманы.
Елге балам, қайтсаң нетер, –
Көрім жуық байқұспын.
Өнерің де осы жетер,
Өзгелер-ақ айға ұшсын.
Анаң пақыр сағынды бек
Шалғайдағы шырағын.
Етеді үміт дарынды деп
Сәби кезгі тұрағың!